Hans Kraay Jr. zocht Etienne Vaessen op in Waalwijk om nog één keer terug te blikken op de botsing met Brian Brobbey. Ongeveer op de plek op het veld waar het gebeurde, sprak de doelman over het hachelijke moment. De 28-jarige Bredanaar vertelt over het incident, de reanimatie, de reactie van zijn vrouw en het contact met Brobbey naderhand.
Het incident
Het is zaterdag 30 september van dit jaar als RKC Ajax in eigen huis ontvangt. Bij een 2-3 tussenstand en met 83 minuten en 24 seconden op de klok slaat het noodlot toe. Ajax-spits Brian Brobbey komt hard in botsing met RKC-doelman Etienne Vaessen, die bewusteloos op de grond blijft liggen.
"Ik weet er zelf niks meer van. Het laatste wat ik weet is dat ik rond de 77ste minuut naar de klok keek en we met 2-3 achter stonden. Ik vond dat we goed bezig waren en hoopte dat we nog een goaltje zouden maken. Daarna ging bij mij het licht uit en werd ik wakker met een nekbrace om op een tafel in het ziekenhuis in Tilburg."
"Ik ben wel bijgekomen, hebben ze me verteld. Dat is natuurlijk ook zo geweest, anders dragen ze je ook niet van het veld en leggen ze je in de ziekenwagen. Ze hebben met me gesproken in de kleedkamer, maar dat kan ik me maar vaag herinneren. Voor mijn gevoel was het pas echt in het ziekenhuis dat ik mijn ogen open deed en dacht ‘hè, waar ben ik nou, ik moet toch spelen’. Dat was apart."
Kantje boord
De spelers wisten na de botsing meteen dat het foute boel was en alarmeerden de medici die meteen ter plekke kwamen. Met name RKC’ers Michiel Kramer, Shawn Adewoye, fysiotherapeut Milo en de dokter vertolkten daarin een hoofdrol.
"Zoals ik weet, haalde Milo de tong uit mijn mond, maar zoals ik de beelden heb teruggezien, wilde Shawn dat ook doen. Het was wel kantje boord. Ze zeggen dat als je tong te lang voor je keelgat blijft liggen, dat je dan stikt. Ze hebben uitstekend gehandeld en daar ben ik heel blij mee."
"Uiteindelijk heeft de dokter mij gereanimeerd omdat hij geen hartslag voelde. Later zei ik tegen hem dat het me echt niks uit had gemaakt als hij mijn borstkas had gebroken. Hij moet doen wat hij moest doen. Voor zo’n man is het ook een benarde situatie met iedereen om hem heen, maar hij heeft echt heel erg goed gehandeld. Daar ben ik heel dankbaar voor."
"Het is wel gelukt om de beelden terug te kijken. Ik vond dat moeilijk. Er is iets uit je leven weggerukt, waar je niet helemaal bij was. Dat zijn zes minuten geweest en dat is toch gek. Als je dan je telefoon opent en de berichten ziet uit binnen- en buitenland, dan denk je ‘wat is er allemaal gebeurd’. Kijkende naar de beelden ziet het er heel erg uit. Dat was het ook wel. Uiteindelijk ben ik heel blij dat ik hier zit en gewoon weer kan doen wat ik leuk vind en naar mijn mening ook goed kan."
Vrouw zat voor de buis
Op het moment van het incident waren zijn vrouw en zoontje, in tegenstelling tot normaal, thuis.
"Normaal komen mijn vrouw en zoontje kijken, maar omdat het een late wedstrijd was, waren ze er niet. Mijn zoontje lag op bed, maar mijn vrouw zag het live gebeuren. Mijn buurman zag het ook gebeuren en die klopte meteen op de deur om haar naar het stadion te brengen. De buurvrouw bleef bij de kleine. En dat allemaal terwijl we daar pas twee weken wonen."
"Ik heb echt heel veel respect hoe sterk mijn vrouw is geweest in die periode. Ik heb gehoord dat ze trillend in de kleedkamer stond toen ze bij me was, maar aan mij toonde ze dat niet. Daaraan zie je hoe sterk ze was. Ik weet ook niet wat erger is, of je er live bij bent of dat je het op televisie ziet."
"Respect voor de manier waarop Brian er op zo’n jonge leeftijd mee om is gegaan"
Na de wedstrijd ontstond er een discussie of er nou wel of geen opzet in het spel zat bij de actie van Brian Brobbey. Zelf vindt Vaessen dat niet.
"Ik vind niet dat ik geschopt ben. Weet je wat het is, ik heb het er ook met Brobbey over gehad. Dit soort duels speel je er duizenden van in een seizoen. Het gaat heel vaak goed. Ik zag ook dat hij een duwtje in zijn rug kreeg. Brobbey heeft heel netjes contact met mij gezocht, vorige week zelfs nog. Een dag of twee nadat het gebeurd was, heeft hij mij proberen te bellen maar toen lag ik nog plat op bed. Later zag ik ook nog een Whatsapp-berichtje en wilde hij me opzoeken. Hij heeft ook een druk programma dus heb hem gezegd dat ik gewoon rust moet houden en dat dat niet hoefde."
"Zijn familie heeft ook nog bloemen en een fruitmand opgestuurd dus dat hebben ze allemaal heel netjes gedaan. Ik heb daar alleen maar respect voor, dat hij op zo’n jonge leeftijd er op deze manier mee omgaat. Dat vind ik heel netjes. Als ik me misschien wat beter had beschermd of als hij niet geduwd was, was het misschien allemaal niet gebeurd. Ik heb niet het idee dat er enige opzet in het spel was en er zijn sowieso geen verwijten naar Brian."