Slecht een handvol Nederlanders kwam vaker in actie in de Serie A dan N.E.C.-verdediger Bram Nuytinck. En terwijl spelers als Clarence Seedorf of Stefan de Vrij altijd mee hebben gedaan om de bovenste plaatsen speelde de teruggekeerde clubicoon vaak in het rechterrijtje van de Italiaanse competitie. In een land met zoveel passie levert dat nogal eens bizarre situaties op, zo vertelt de voormalig aanvoerder van Jong Oranje in de podcast Fresia & Milan Parkeren de Bus.
Met name als het over trainers gaat, vertelt Nuytinck uitgebreid over wat hij allemaal heeft meegemaakt. Allereerst de verschillen tussen Nederlandse en Italiaanse trainers. “Ik heb heel veel trainers gehad die niet met jongens praten”, zegt Nuytinck. “Ik vind dat heel raar. Het merendeel van de trainers praat gewoon niet met spelers. Die weten niet hoe het zit met het privéleven van spelers. Ik snap wel dat je niet alles hoeft te weten, maar je kan soms even vragen hoe iemand zich voelt. Je werkt elke dag met elkaar. Je wilt als trainer je team het beste laten presteren en dan vind ik dat het nodig is om je spelers te kennen. Maar heel veel trainers doen dat niet.”
Nederlanders doen dat veel meer. Tenminste, zo zijn de ervaringen van de verdediger die zes jaar uitkwam in de Serie A. “In Nederland gebeurt het wel meer. Onze trainer Rogier Meijer doet dat ook heel goed. Maar in Italië totaal niet. Nederlandse spelers vragen vaak: waarom. Maar als je dat in het buitenland doet dan gebeurt dat bijna niet. Ik heb dat ook wel eens gehad. In Italië had ik soms ook niet zo’n goede band met een trainer. Dan vroeg ik ook waarom hij dit of dat vond. Zij begrijpen dat niet. Ik vind dat wel mooi dat zoiets in het Nederlandse voetbal gewoon kan. Je mag daar eerlijk antwoord op geven. Of je vindt iemand niet goed of je vindt iemand beter. Dat kan je gewoon zeggen.”
Nuytinck tekende in 2017 bij Udinese, waar hij uiteindelijk uitgroeide tot aanvoerder. Zijn laatste half jaar kwam de linkspoot uit voor Sampdoria. Echt met trainers in gesprek gaan, deed Nuytinck niet meer. “Na een paar jaar in Italië wist ik dat veel trainers dat niet wilden dus dan laat ik het ook wat meer bij mezelf. Dan zoek ik het zelf maar uit. Daar ga je dan wel iets anders mee om. In het begin had ik dat niet. Dan wilde ik naar een trainer toe. Dat deed ik dan later ook weer iets minder bij bepaalde trainers.”
Maar de verdediger zag de nodige trainers de revue passeren. In zijn eerste twee jaar stond er zeven keer een andere coach voor de groep. “Zes trainerswisselingen. De derde trainer in mijn eerste jaar hadden ze op een gegeven moment ontslagen. Hij was anderhalve maand bij ons en in de zomer ontslagen. Het seizoen daarna waren er twee nieuwe trainers en toen kwam hij daarna weer terug. Hij zei letterlijk: ‘Jongens daar ben ik weer.’ En dan maakte hij grappen over het bestuur. Hij zou ons moeten redden van degradatie. Het was een Kroaat waar ik niet zo’n goede band mee had. Igor Tudor. Die nu trainer was van Marseille. Hij heeft gewoon andere dingen die hij belangrijk vindt. Een band met spelers had hij totaal niet. Alleen maar schreeuwen en schelden. Ik was het daar vaak niet mee eens.”
Wanneer de Kroaat, die zowel als speler als trainer de Serie A won met Juventus, een uitbarsting had, was Nuytinck de rust zelve. “Dan ben ik vrij rustig en dat laat ik dan niet zien. Hij heeft ook zijn eigen beeld dus dan moet je ook respect hebben voor een trainer. Dan ben ik wel gewoon rustig. Maar hij heeft wel eens geschreeuwd en zijn blouse uitgedaan. In zijn blote buik is hij een bespreking gaan geven in de rust. Dan denk je een beetje: wat ben je nou aan het doen. Je staat in je blote buik en hij had een beetje een dikke pens. En om dan op die manier een bespreking te geven aan je team. Dat kan eigenlijk niet. Hij was gewoon boos. Hij was echt kwaad. En hij kon toen zijn woede niet goed beheersen. Toen deed hij dat. Na een wedstrijd stond hij ook wel eens met spelers kop tegen kop. Dat was niet alleen bij hem, want dat gebeurde ook bij Italiaanse trainers.”
Bij Fortuna Sittard ging het vorig seizoen vaak over de Spaanse coach Julio Velázquez, die met enige regelmaat zijn onvrede toonde langs het veld. Nuytinck heeft hem ook meegemaakt bij Udinese, maar de Spanjaard was een van de minst heftige coaches in zijn periode. “Ik vond het ook wel grappig want Velázquez, die heb ik ook gehad. En in Nederland werd hij belachelijk gemaakt omdat hij zich gek gedroeg langs de kant. Hij is dus echt de minst erge trainer die ik in Italië heb gehad. Een van de minsten. Dat is echt. Hij sloeg tegen de dug-out en trapte wel eens wat omver. Dat deed hij daar ook wel ja.”
Nog iets wat de verdediger vaak ondervond: uitgescholden worden door je eigen trainer. “Ik vond dat niet normaal, want ik was Nederland gewend. En in België gebeurde dat ook niet. Maar dan ga je naar Italië en dan word je echt volledig uitgescholden. Vaffanculo. Dat soort dingen hoorde je elke dag wel. Allemaal scheldwoorden die je over je heen krijgt. Dat gebeurt in Italië gewoon. Dat is een soort van normaal. Na twee of drie trainers begrijp je dat wel. Zo werkt het in Italië. Daar zijn ze gewoon iets harder.”
Een van de meest gekke dingen die de Nederlander voorbij zag komen was een ruzie in de gymzaal tussen een Italiaanse trainer en speler. “Ik heb ook wel eens meegemaakt dat een Italiaanse trainer meegemaakt dat hij ruzie ging maken met een speler in de gym. Kop tegen kop. Hij pakte hem vast en duwde hem op de grond. Gewoon trainer tegen speler. Dat kan niet. Op een gegeven moment werd de trainer tegengehouden door de hele groep. Terwijl hij riep: ‘Kom vechten dan. Ik pak je aan en je kan niks beginnen.’ Dan ben je een trainer en dan ga je zo tegen een speler doen terwijl de hele groep meekijkt. Dat zie je in Italië en dat zou je in Nederland nooit zien, maar dat zijn wel gekke dingen. Als iemand daar in Nederland achter komt dan word je volledig belachelijk gemaakt. In Nederland is dat ondenkbaar.”
Uiteraard gaat het in de podcast met Nuytinck over veel meer dan alleen zijn trainers in Italië. De verdediger vertelt over de huidige staat van N.E.C., strijden tegen Zlatan Ibrahimovic en Ciro Immobile, waarom hij nu terug is gekeerd naar Nederland, het slimme gezin waarin hij is opgegroeid, zijn vrouw als cosmetisch arts en de fans van Sampdoria en N.E.C.
De podcast met Bram Nuytinck is vanaf 13:00 uur te beluisteren op je favoriete podcastapp als Spotify of iTunes. De uitzending met Nuytinck is vanaf 22:00 uur te zien op ESPN 2.